Χορός που ανήκει στην κατηγορία του Ομάλ' γι αυτό και στην Ελλάδα του δόθηκε η ονομασία Ομάλ΄Νικόπολης (Νίκος Ζουρνατζίδης, Συμβολή στην Έρευνα του Ποντιακού Χορού). 

Ο χορός έγινε γνωστός από καταγραφές που υπήρχαν από Πόντιους 2ης γενιάς στα χωριά Κεχρόκαμπος και Ελαιοχώρι Καβάλας με απώτερη καταγωγή από τα ελληνικά χωριά Καράκεβεζητ, Κόρατζα και Μπάλτζανα της Νικόπολης του Πόντου. 

Εκεί ήταν γνωστός σαν Ούτσαϊ ή Ουτς Αλτί ή Ούτσαγιάκ που σημαίνει στα Τούρκικα τρία βήματα, τρεις ποδαριές. 

Στο Απές της Σεβάστειας ο ίδιος χορός ονομαζόταν «Σιπουλτού», χορευόταν όμως σε διαφορετικό ρυθμό και με διαφορετική μελωδία.
Τα μουσικά όργανα που συνοδεύουν τον χορό είναι η λύρα ή ο ζουρνάς με νταούλι.

Σήμερα στο χορό αυτό τα χέρια αποκτούν σημαντικότερο ρόλο αφού τον συναντάμε από τα χορευτικά των διαφόρων συλλόγων με αρχική λαβή, τα χέρια λυγισμένα στους αγκώνες να αιωρούνται τεντωμένα προς πίσω (υπάρχουν 2 μορφές αργή και γρήγορη) και άλλοτε στα τρία πρώτα βήματα τα χέρια σηκώνονται στην ανάταση, ενώ από το 4ο βήμα μέχρι το τέλος του χορού κατεβαίνουν παράλληλα με το σώμα. 

Στο Ελαιοχώρι Καβάλας η αρχική λαβή είναι από τις παλάμες με τα χέρια παράλληλα προς το σώμα και στα πρώτα 4α βήματα να αιωρούνται μπρος-πίσω με ελαφρά σκυμμένο το σώμα προς τα εμπρός. 

Είναι δεξιόστροφος χορός που χορεύεται σε κλειστό κύκλο με τα χέρια από τις παλάμες λυγισμένα στους αγκώνες και έχει 10 βήματα.