Στέλιος Καζαντζίδης - Τα μαλλία μ' ντ' έσπριναν
Τα μαλλία μ' ντ' έσπριναν
Άτο πα τερτ' κ' έφταγω
με τα μαύρα έρθα εγώ
και με τ' άσπρα θα πάγω
Που γερά ας αποθάν'
να μην τυραννίεται
όσο ντο γεράει και πάει
το κορμίν ατ λύεται
Τ' εβδομήντα αν διαβέν'
ν' αοϊλλί ντ' έβρεν το κακόν
και πορεί να πορπατεί
αν 'κι κράτει το παστόν'
Τα κακά γεράματα
τα ποδάρεα κόπουνταν
άμον γέρ'κα πρόατα
ντο και πορούν να βόσκουνταν
